سرمایه گذاری خطرپذیر

سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟
سرمایه گذاری خطر پذیر به مجموعه فعالیتهایی گفته میشود که سرمایهگذاران با داشتن سه عنصر سرمایه، دانش فنی و تجربه مدیریتی به منظور بهرهبرداری از فرصتهای بازار، شرکت ها و کسب و کارهای نوپا (استارتاپ ها) را مورد حمایت قرار میدهند.
سرمایه گذاری خطرپذیر یکی از زیر مجموعه های سرمایه گذاری ریسکی است که در آن سرمایه گذاران با پذیرفتن سود و زیان احتمالی در آن شریک می شوند.
اکثر سرمایه های خطرپذیر از شرکت های تحت مدیریت حرفهای تأمین می شوند. این مراکز سرمایه گذاریِ خطرپذیر به دنبال نرخ بازده بالاتر از آنچه می توانند از طریق سرمایه گذاری در بازارهای مالی مانند بازار سهام کسب کنند؛ هستند.
سرمایه گذار خطرپذیر کیست؟
سرمایه گذار خطرپذیر که از آن با عنوان متخصص شناسایی کسب و کارهای سودآور یا سرمایه گذار جسورانه یاد میکنند، عبارت است از مجموعه اشخاص حقیقی و حقوقی که در یک کار تجاری سرمایه گذاری می کنند و سرمایه خود را برای راه اندازی یا گسترش آن در اختیار شرکتهای کوچک با پتانسیل رشد بالا و کسب و کارهای نوپا قرار می دهند.
امروزه ظهور بحران های مالی، امری رایج است و سرمایه گذاران، به خصوص سرمایه گذاران خطرپذیر همواره در تلاش برای بیشینه کردن منافع، کمینه کردن هزینه ها و دستیابی به بازده های بلندمدت و بالاتر از متوسط هستند.
ویژگی های سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟
۱_ واسطهگر مالی: به این معنا است که سرمایه، سرمایه گذاران استراتژیک و سرمایه گذران فرشته را دریافت کرده و به صورت مستقم بر روی پروژه های اقتصادی سرمایه گذاری می کنند.
۲_کمبود نقدینگی: معمولا نداشتن پشتوانه مالی به خصوص در ابتدای فعالیت در آن ها دیده می شود.
۳_ کسب سود از طریق فروش سهام در هنگام عرضه اولیه عمومی سهام (IPO) شرکت ها
۴_ مشارکت در حقوق صاحبان سهام و سود سرمایه
۵_ سرمایهگذاری های خطرپذیر معمولا در پروژه های نوآورانه انجام می شود.
۶_ تأمین کنندگان سرمایه های خطر پذیر معمولا در مدیریت شرکت مشارکت می کنند.
انواع سرمایه گذاری خطر پذیر
سرمایهگذاری خطر پذیر را می توان در هر مرحله ای که سرمایه گذاری می کنند، دسته بندی کرد؛ که شامل ۶ مرحله میباشد:
۱_ Seed funding | سرمایه بذر یا بودجه بذر
سرمایه بذر یا بودجه بذر سرمایه ای است که در انجام فعالیت های اولیهای مانند راه اندازی شرکت استفاده
میشود. این سرمایه گذاری می تواند در قالب بخش های تحقیق و توسعه محصول، تحقیقات بازار و ایجاد طرح کسب و کار و… باشد.
سرمایه بذر ممکن است توسط خود مالکان یا اعضای خانواده و دوستانشان نیز تأمین شود.
۲_ Start-up capital | سرمایه استارتاپ
سرمایه استارتاپ اغلب به جای سرمایه بذری مورد استفاده قرار میگیرد. اما میان این دو واژه تفاوت های جزئی وجود دارد.
معمولاً صاحبان مشاغل پس از اتمام فرآیندهای مربوط به سرمایه بذری، از سرمایه استارتاپ بهره می گیرند.
سرمایه استارتاپ می تواند برای ایجاد نمونه اولیه محصول(MVP) و استخدام پرسنل مدیریتی استفاده شود.
۳_ First stage, first round or series A | سرمایه گذاری مرحله اول
مرحله اول سرمایه گذاری به کسب و کارهایی ارائه می شود که محصولی دارند و می خواهند تولید تجاری، فروش و بازاریابی آن را شروع کنند.
۴_ Expansion funding | سرمایه گذاری توسعه
سرمایه گذاری توسعه مقدار سرمایه مورد نیاز یک شرکت برای گسترش فعالیتهای خود است. این وجوه
میتواند برای بهره برداری از بازارهای جدید ، ایجاد محصولات جدید ، سرمایه گذاری در تجهیزات و فناوری جدید و یا حتی به دست آوردن یک شرکت جدید استفاده شود.
۵_ Late-stage funding | سرمایه گذاری مرحله پیشرفته
این سرمایه در مراحل آخر به کسب و کارهایی داده می شود که در تولید و فروش تجاری موفقیت کسب
کردهاند. ممکن است شرکت ها در این مرحله رشد چشمگیری در درآمد داشته باشند اما هیچ سودآوری نشان ندهند.
۶_ Bridge funding | سرمایه گذاری پل
این سرمایه گذاری به یک شرکت کمک میکند تا هزینه های کوتاه مدت خود را که برای ورود به بازارهای مالی و ایجاد عرضه اولیه (IPO) تأمین کند.
همان طور که در مقدمه به آن اشاره شد سرمایه گذاری خطر پذیر) (VC نقش قابل توجهی در رشد و توسعه شرکت ها و کسب و کارهای نوپا داشته و بسترهای مناسب برای تامین مالی، توانمند سازی از نگاه مدیریتی، ارائه خدمات مشاوره و … فراهم کرده است.
نویسنده: مهدیه نصیری، اصلاح و سئو شده توسط: یاسر ویسی، طراح تصویر: مریم بهاری
لیست وی سی های ایران
سرمایهگذاری خطرپذیر (به انگلیسی: Venture Capital) یا وی سی که از آن با عنوانهای «سرمایهگذاری جسورانه» یا «سرمایهگذاری کارآفرینی» نیز نام میبرند، عبارت است از تأمین سرمایه لازم برای شرکتها و کسبوکارهای نوپا (استارتاپ) و کارآفرین که مستعد جهش و رشد ارزش و البته ریسک فراوانی است. این شرکتها در مراحل ابتدایی رشد و تکامل اقتصادی خود، مورد توجه سرمایهگذارانی هستند که با ارزیابی موشکافانه خود، شکاف سرمایه و کمبود نقدینگی شرکتهای کارآفرین را جبران میکنند و در گروه سهامداران آنها قرار میگیرند.
سرمایهگذار ریسکپذیر با مدیریت فعالانه و برنامهریزی در توسعه مدلهای راهبردی، در کسبوکار هدف و ارزش افزوده و افزایش قیمت سهام این شرکتها نقش مهمی ایفا میکند. رونق و توسعه فعالیتهای سرمایهگذاری ریسکپذیر موتور محرکه و محور اصلی رشد محصولات جدید و نوآوری در عرصه فناوری است.
برای آشنایی کامل با مفهوم VC و مفاهیم مرتبط با آن، مقاله سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟ را مطالعه نمایید.
عمده لیست زیر، دولتی و یا بخشی از سهامشان دولتی است بنابراین به کار بردن عنوان VC برای آنها مناسب و مطابق استاندارد بین المللی نیست. بهتر است بنویسیم سازمانها، شرکتها و صندوقهایی که رفتار VC گونه دارند.
اگر شما نیز اطلاعاتی جهت تکمیل این لیست در اختیار دارید، باعث خوشحالی ماست که با ما نیز در میان بگذارید.
علاوه بر آن، می توانید فهرستی از مشخصات شتابدهنده های ایران را در لیست شتابدهنده های ایران مشاهده نمایید.
در جدول زیر می توانید لیستی از سرمایه گذاران خطرپذیری که در شهرهای مختلف فعالیت دارند را مشاهده نمایید. برخی از اطلاعات این لیست از وبسایت انجمن صنفی کارفرمایی صندوق ها و نهادهای سرمایه گذاری خطرپذیر بدست آمده است.
نکته: اصفهان پلاس در ابتدای تیرماه سال ۹۵ این لیست را بعد از انجام تحقیقات فراوان تهیه و منتشر کرد. حتی در اقدامی طی نامه ای رسمی از تمامی مدیران این وی سی ها درخواست شد که صحت اطلاعات مربوط به وی سی خود را در جدول ما تایید نمایند. ولی متاسفانه بعد از گذشت مدتی، سایت های دیگری که در این حوزه فعالیت داشتند حقوق مربوط به کپی رایت را رعایت نکرده و بدون اجازه و حتی بدون ذکر منبع از این اطلاعات در سایت خود استفاده نمودند. با ادامه این روند، تیم اصفهان پلاس مجبور به تبدیل اطلاعات جداول موردنظر به عکس به شکل زیر شد. عذرخواهی مارا از این بابت پذیرا باشید.
آخرین به روزرسانی لیست وی سی ها: ۹۷/۴/۱۳
از جمله صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر یا وی سی هایی که اطلاعاتشان در این جدول آورده شده است:
موسسه توسعه فناوری نخبگان، صندوق مالی توسعه تکنولوژی ایرانیان، صندوق پژوهش و فناوری استان خراسان، صندوق پژوهش و فناوری غیردولتی توسعه صادرات شریف، صندوق پژوهش و فناوری غیردولتی سلامت ثامن، شرکت پیشگامان امین سرمایه پاسارگاد (شناسا)، صندوق پژوهش و فناوری غیردولتی استان اصفهان، صندوق توسعه فناوری های نوین، صندوق پژوهش و فناوری استان سمنان، صندوق غیردولتی پژوهش و فناوری سلامت تهران، صندوق توسعه فناوری نانو، صندوق پژوهش و فناوری استان فارس، صندوق پژوهش و فناوری زاگرس، صندوق پژوهش و فناوری استان یزد، صندوق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران، شرکت کارآفرینی و سرمایه گذاری سیمرغ (شرکت مادیران)، صندوق پژوهش و فناوری کریمه قم، صندوق سرمایه گذاری پرشین داروی البرز، صندوق پژوهش و فناوری غیردولتی تجهیزات پزشکی، شرکت سرآوا پارس، صندوق پژوهش و فناوری صنعت برق و انرژی، صندوق توسعه صنایع دریایی، شرکت توسعه زیست فناوری ملت، صندوق زیست فناوری، شرکت کسب و کارهای نوپای آوای تک پردیس (آواتک)، شرکت کارآفرینی و فناوری ایران (کفا)، صندوق توسعه فناوری ایرانیان، شتابدهنده پرش، حرکت اول (همراه اول)، صندوق حمایت از تحقیقات و توسعه صنایع الکترونیک، صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور، صندوق کارآفرینی امید، شرکت فناوری اطلاعات پاسارگاد آریان (فناپ)، بنیاد برکت، پیشگامان نوآوران دنا، شرکت سنجش فناوری خاورمیانه، شتابدهنده سیدان نوپایار، سرمایه گذاران نیک اندیش کارایا، گروه توسعه نوآوری و کارآفرینی پارس، شرکت تامین سرمایه امین، شرکت شزان، صندوق سرمایه گذاری جسورانه رویش لوتوس، صندوق سرمایه گذاری جسورانه توسعه فناوری آرمانی، شرکت توسعه کسب و کار فناوری اعتماد، شرکت توسعه کسب و کار رایمندان رشدافزا نوین (اسمارتاپ)، گروه گسترش نوآوری دیموند
ارزش گذاری صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر با استفاده از اختیار معامله قسطی
گسترش اقتصاد دانش بنیان و اهمیت مساله تأمین مالی این شرکت ها موجب پیشرفت هر چه بیشتر سرمایه گذاری خطرپذیر شده است. سرمایه گذار خطرپذیر، معمولاً در طرح ها و شرکت هایی با پتانسیل رشد بالا، سرمایه گذاری فعال می کند و علاوه بر تأمین مالی، کمک های فنی و بازاری مورد نیاز را نیز ارائه می دهد. مهم ترین طیف درگیر در فرایند تامین مالی مخاطره پذیر، کارآفرین (به عنوان دارنده ایده جدید) و سرمایه گذار خطرپذیر (به عنوان شرکت تامین مالی کننده) هستند. ارزش طرح به مثابه آورده صاحب آن قلمداد می شود؛ از این رو برآورد ارزش دقیق طرح از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. در تحقیقات پیشین از اختیارات حقیقی - و نوع خاص آن اختیار معامله قسطی- برای ارزش گذاری طرح های سرمایه گذاری خطرپذیر استفاده شده است. اختیار معامله قسطی همان اختیار برمودایی است با این تفاوت که هزینه اولیه آن به جای پراخت یک باره، به صورت قسطی و در طول زمان پخش می گردد. اگر همه اقساط پرداخت شوند، دارنده اختیار در زمان سررسید، ارزش ذاتی اختیار را دریافت می کند. به هر حال دارنده اختیار، این حق را دارد که از پرداخت اقساط خودداری کند؛ در این صورت اختیار معامله فسخ می شود و تعهدات دو طرف معامله از بین می رود. در اختیار برمودایی چندین زمان گسسته در نظر گرفته می شود که دارنده اختیار حق اعمال اختیار را فقط در آن زمان های تعیین شده دارد (برخلاف اختیار آمریکایی که در طول عمر اختیار، اعمال امکان پذیر است). در این پژوهش تنها با در نظر گرفتن فرض عدم آربیتراژ، کران بالا و پایینی برای ارزش گذاری اختیار معامله قسطی در دو حالت گسسته و پیوسته، به دست آمده است و از آن کران ها برای ارزش گذاری طرح های سرمایه گذاری خطرپذیر استفاده شده است. با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو نشان داده ایم که کران های به دست آمده در این مقاله از کران به دست آمده توسط دیویس و همکارنش کاراتر است. همچنین با استفاده از روش عددی مونت کارلو با رویه حداقل مربعات ( لانگ اشتاف-شوارتز)، ارزش اختیار معامله قسطی را محاسبه کرده و با کران های به دست آمده مقایسه نموده ایم. در نهایت، در حالت پیوسته با استفاده از داده های واقعی بازار به بررسی کیفیت کران های به دست آمده پرداخته و این کران ها را با ارزش دقیق اختیار معامله قسطی ویستاپ و همکارنش مقایسه کرده و با توجه به عدم کارایی ارزش گذاری دقیق ویستاپ – به دلیل استفاده از فروض غیر منطقی بلک-شولز در به دست آوردن ارزش دقیق- نیاز سرمایه گذاری خطرپذیر به کران های ارائه شده در این پژوهش را نتیجه گیری نموده ایم.
منابع مشابه
ارزش گذاری اختیار معامله قسطی با استفاده از روش عددی حداقل مربعات و بررسی همگرایی جواب
در اختیار معامله قسطی، دارنده اختیار به جای پرداخت یکباره مقادیر اولیه، آن را به صورت قسطی پرداخت میکند. اگر همه اقساط پرداخت شوند دارنده، حق اعمال آن را دارد، اما به محض عدم پرداخت هر یک از اقساط، معامله اختیار فسخ شده و تعهدات طرفین از بین میرود. در قسمت اول پژوهش به اهمیت اختیار معامله قسطی در دنیای مالی پرداخته شده است؛ ارتباط آن با ارزشگذاری صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر عنوان شده و با بیا.
ارزشگذاری طرحهای خطرپذیر با استفاده از اختیارات طبیعی و اختیار معامله قسطی
ارزش طرحهایی که سرمایهگذار خطرپذیر در آن سرمایهگذاری میکند، به مثابه آورده صاحب آن قلمداد میشود؛ از این رو برآورد ارزش دقیق طرح از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. در این پژوهش به ارزشگذاری طرح خطرپذیر با استفاده از اختیارات طبیعی و اختیار معامله قسطی پرداختهایم. بدین سرمایه گذاری خطرپذیر صورت که تنها با در نظر گرفتن فرض عدم آربیتراژ، کران بالا و پایینی برای ارزشگذاری اختیار معامله قسطی در دو حالت گسسته و پیو.
استفاده از رویکرد اختیار واقعی به منظور بهینه سازی سبد سرمایه گذاری های خطرپذیر
استفاده از رویکردهای سنتی مبتنی بر تنزیل جریانهای نقدی برای ارزیابی و مقایسه فرصتهای سرمایهگذاری در بسیاری از صنایع رایج است. از آنجا که در این نوع سرمایهگذاری عدم اطمینان قابل توجهی وجود دارد، تکیه بر رویکردهای سنتی به دلیل در نظر نگرفتن انعطاف مدیریتی میتواند به تصمیمگیرهای نادرستی منجر شود. در این پژوهش رویکرد مبتنی بر اختیار واقعی در بودجهبندی سرمایهای با رویکرد سنتی مقایسه شده است.
الگوی قیمت گذاری برگ های اختیار معامله
مهمترین وظیفه بورس اوراق بهادار، ایجاد یک بازار کارآ برای قیمت گذاری عادلانه اوراق بهادار می باشد. این وظیفه از طریق خبرگان مالی اعمال می شود. خبرگان مالی اطلاعات مورد نیاز برای قیمت گذاری را بر اساس مدل های قیمت گذاری که بر پایه مفروضات صحیح و مطابق بازار طراحی شده است بدست می آورند. انواع اوراق مالی قابل معامله در بورس اوراق بهادارسهام عادی، اوراق قرضه، اختیار معامله اوراق بهادار و قراردادهای.
تئوری قیمت گذاری اختیار معامله
گستردگی طیف ابزارهای در دسترس سرمایه گذاران با توجه به نیازهای آنها یکی از مشخصات بازارهای سرمایه پیشرفته است برخی از این ابزارها ضمن برآوردن سلیقه های گوناگون سرمایه گذاران را یاری می کنند تا خود را در برابر ناملایمات بازارهای مالی که آئینه تمام نمایی از نواسانات اقتصادی اند ایمن سازند که از جمله آنها اوراق حق اختیار خرید و فروش می باشند . بدیهی است ارائه قیمت منصفانه این اوراق از وظایف صاحبنظ.
انتخاب سرمایه گذاری برتر برای صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر: با استفاده از تصمیم گیری چندمعیاره
گسترش اقتصاد دانش بنیان و اهمیت مساله تامین مالی این شرکتها موجب گسترش و اهمیت روزافزون سرمایه گذاری خطرپذیر شده است. سرمایه گذاری خطرپذیر، در یک ایده، محصول اولیه و یا شرکت نوپا سرمایه گذاری فعال می کند و علاوه بر تامین مالی به وی کمک های فنی و بازاری مورد نیاز را انجام می دهد. تصمیم گیری برای انتخاب طرح سرمایه گذاری در این صنددوق ها از اهمیت بسیاری بالایی برخوردار است. انتخاب طرح سرمایه گذاری.
سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) چیست و چه ویژگیهایی دارد؟ ' 6 زمان خواندن
سرمایه گذاری خطرپذیر یکی از راههای دریافت پول برای شروع و یا رشد کسب و کارهای کوچک میباشد. بیشتر سرمایهگذاریهای خطرپذیر همانطور که از عنوان آنها پیداست، در معرض خطر بالایی قرار دارند. سرمایهگذار ریسکپذیر با مدیریت فعالانه و برنامهریزی در توسعه مدلهای راهبردی، در کسبوکار هدف و ارزش افزوده و افزایش قیمت سهام این شرکتها نقش مهمی ایفا میکند. رونق و توسعه فعالیتهای سرمایهگذاری ریسکپذیر موتور محرکه و محور اصلی رشد محصولات جدید و نوآوری در عرصه فناوری است.
ما در این مطلب شما را با سرمایهگذاری خطرپذیر و ویژگیهای آن آشنا میکنیم.
- 1) سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) به چه مفهومی است؟
- 2) نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟
- 3) صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر چگونه کار میکند؟
- 4) سرمایه گذاری خطرپذیر چه کاربردی دارد؟
- 5) مراحل سرمایه گذاری خطرپذیر کدامند؟
- 6) انواع نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر کدامند؟
- 7) ویژگیهای شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) چیست؟
- 8) نیاز به نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر دارید؟
سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) به چه مفهومی است؟
سرمایه گذاری خطرپذیر VC یا Venture capital که یکی از انواع قراردادهای مشارکت در سرمایه گذاری است در واقع سرمایهای است که از گروههای سرمایهگذاریای دریافت میکنید که با استارتاپها و کسب و کارهای کوچک کار میکنند. این گروهها بر سرمایه سرمایهگذارانی که میخواهند در شرکتهایی با پتانسیل رشد قوی در ازای دریافت سهام سرمایهگذاری کنند، نظارت میکنند.
سرمایهگذاران در هنگام انتخاب سرمایهگذاری VC خود به اندازه شرکت، داراییها و خطوط توسعه محصول نگاه میکنند. در مقایسه با انواع سرمایهگذاریهای دیگر وجوه سرمایه گذاری خطرپذیر تنها بر سرمایه گذاری در مراحل اولیه تمرکز میکند. تغییرات در دنیای سرمایه گذاری، این نوع از سرمایه گذاری را در میان انبوهی از سرمایه گذاران مشروع قابل دسترستر و امکانپذیرتر کرده است. بنگاههای سرمایهگذاری خطرپذیر عموما نقش فعالی را در سرمایهگذاری خود ایفا میکنند و در مقابل نیز معمولا خواهان جایگاه در هیئت مدیره نیز هستند بنابراین به این شکل میتوان از تجربیات و راهنماییهای آنها نیز بهره گرفت.
بیشترین سرمایهگذاریهای خطرپذیر از سوی گروههای سرمایه گذاران ثروتمند، بانکهای سرمایهگذاری و سایر موسسات مالی صورت میگیرد که این سرمایهها را در سرمایه گذاری خطرپذیر اختیار دارند. این نوع تأمین مالی و افزایش سرمایه در میان شرکتهای جدیدی که سابقه عملیاتی محدودی دارند و نمیتوانند سرمایه را به همراه بدهی و یا پیشنهاد سهام عرضه کنند، محبوب است.
نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟
نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر به منظور تأمین مالی برای کسب و کارهای جدید منعقد میشود. در این نوع قرارداد سرمایهگذاری با استفاده از پول نقد و اختصاص سرمایه به شرکتهای نوپا و کوچک با پتانسیل رشد بلندمدت، ارتباطی شکل میگیرد. این مورد، منبع بسیار مهمی از تأمین مالی برای افراد و بنگاههایی است که دسترسی به سرمایههای دیگر ندارند و معمولا نیز به جذب سرمایه منجر میشود.
صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر چگونه کار میکند؟
بسته به اینکه کسب و کار هنگام سرمایه گذاری تا چه میزان بالغ شده باشد، سرمایه گذاری خطرپذیر به سه دسته تقسیم میشود:
– بودجه اولیه
– سرمایه مراحل اولیه
– سرمایه مرحله پیشرفت
برای یک صندوق VC این امر بهتر است که مقادیر کمتری از پول را در تعداد زیادی از کسب و کارهای جدید سرمایه گذاری کند با این امید که حداقل تعداد کمی از شرکتها به شرکتهای بزرگ و سودآور تبدیل شوند.
فرقی ندارد که کسب و کار در کدام یک از این مراحل قرار داشته باشد زیرا در هر سه مورد به یک شکل عمل میشود:
– صندوقهای سرمایه گذاری خطرپذیر قبل از انجام هرگونه سرمایهگذاری ابتدا اقدام به جمع آوری مبالغ مالی مینمایند. این صندوق یک سرفصل را برای سرمایه گذاران بالقوه ارسال میکند که پس از آن تصمیم میگیرند که آیا میخواهند پول را به صندوق اضافه کنند یا خیر. اجراکنندگان این بودجه از هر سرمایهگذاریای حفاظت میکنند.
– صندوق VC به دنبال سرمایهگذاریهای سهام خصوصی است که میتواند منجر به بازدهی مثبت شود. این پروسه هم زمان زیادی را میگیرد و هم نیازمند جستجو از میان انبوهی از برنامه کسب و کارها برای یافتن شرکتی که بالاترین میزان رشد را دارد، میباشد. مدیر بودجه سرمایه گذاری خطرپذیر آخرین تصمیم را براساس اینکه انتظارات سرمایه گذاران چیست اتخاذ میکند.
– هنگامی که موضوع سرمایه گذاری نهایی میشود، اکثر منابع مالی هزینه سالانهای را که حدودا ۲ درصد است، میپردازند که این هزینه عموما در پرداخت حقوق مدیران شرکت و سایر هزینههای عملیاتی کمک میکند.
– هنگامی که شرکت از صندوق خارج میشود، بازده مالی به سرمایهگذاران صندوق VC داده میشود.
– هنگامی که یک شرکت از صندوق سرمایه گذاری خارج میشود، این صندوق بخشی از سود را که معمولا حدود ۲۰ درصد است، حفظ میکند. میزان بازدهی بر اساس وضعیت اقتصادی و نوع شرکتها انتظار می رود که متفاوت باشد، با این حال بیشتر وجوه صندوق برای درآمد ناخالص حدود ۳۰ درصد است.
سرمایه گذاری خطرپذیر چه کاربردی دارد؟
بسیاری از دستگاهها، برنامهها و خدمات که مردم به صورت روزانه از آنها استفاده میکنند، با سرمایه گذاری خطرپذیر به وجود آمدهاند. کمی بعدتر استارتاپها هم شروع به جذب سرمایه خطرپذیر کردند. البته نمیتوان گفت که همه استارتاپها از سرمایه خطرپذیر استفاده میکنند.
جذب سرمایه خطرپذیر و استفاده درست از این سرمایه نه تنها موجب میشود که یک کسب و کار بر مبنای درستی تشکیل شود، بلکه در راستای به دست آوردن شرکای قوی و بودجه کمک شایانی خواهد کرد. حتی توجه کردن به تکنولوژیهایی که سرمایه گذاری خطرپذیر روی آنها سرمایهگذاری میکند میتواند به شرکتها و سرمایهگذاران در شناخت بهتر گرایشهای جدید تکنولوژی کمک شایانی کند.
مراحل سرمایه گذاری خطرپذیر کدامند؟
سرمایه گذاری خطرپذیر مراحلی دارد از جمله:
اولین مرحله از سرمایه گذاری خطرپذیر بودجه اولیه میباشد. این مرحله اولین و مقدماتیترین مرحله شروع یک کسب و کار است. سرمایهای که در این مرحله جذب میشود، بیشتر برای تحقیق و توسعه اهداف کسب و کار کاربرد دارد. این امر بدین معناست که در این مرحله کارآفرینان یک کسب و کار در حال گسترش یک ایده بوده و فعلا وارد مرحله توزیع محصول محسوسی نشدهاند. معمولا این بودجه برای بیشتر کردن اعضای تیم و انجام تحقیقاتی پیرامون بازاریابی محصول به کار میرود.
در دومین مرحله، استارتاپ حاضر است به ازای سرمایه بیشتر مقداری از سهام خود را واگذار کند زیرا در این مرحله، استارتاپ رشد بهانداز خود را نموده و توان جذب سرمایه بیشتری پیدا کرده است درنتیجه امکان رشدپذیری و موفقیت خود را تا حدی ثابت کرده است.
سومین مرحله جایی است که استارتاپ بسیار رشد کرده است و دیگر یک شرکت نوپا محسوب نمیشود. این مرحله با قدم به مشارکت گذاشتن سرمایهگذاران بزرگتر ادامه پیدا خواهد کرد و حتی ممکن است این سرمایهگذاران به شکل مشارکتی قدم در کسب و کار استارتاپ گذاشته و یا حتی توسط شرکتهای بزرگتر خریداری شود.
انواع نمونه قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر کدامند؟
برای سرمایه گذاری خطرپذیر که در ایران رایج است میتوانیم ۳ مدل قراردادی را نام ببریم که هرکدام شرایط خاص خود را دارد. قراردادهای سهامی، قراردادهای قرض قابل تبدیل به سهام و قرارداد رویالتی یا حقالامتیازی.
مدل قراردادهای سهامی (Equity) در سرمایه گذاری خطرپذیر
این قرارداد از رایجترین نمونه قراردادهای سرمایه گذاری خطرپذیر هست. در این مدل، یک استارتاپ سرمایهای را از شرکت سرمایهگذار میگیرد و ما به ازای آن، سهامی را به سرمایه گذار واگذار میکند. به عنوان مثال در مقابل مبلغ ۲۰۰ میلیون سرمایه، برای ۶ ماه میتوان ۲۰ درصد از سهام را به سرمایه گذار واگذار کرد.
Venture Capital سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟
Venture-Capital_onvan
مقدمه
سرمایه گذاری خطرپذیر یا Venture Capital نوعی سرمایه گذاری خصوصی و روشی است که سرمایه گذاران برای شرکتهای استارتاپی و کسب و کارهای کوچکی که اعتقاد دارند در بلندمدت پتانسیل رشد دارند، تامین میکنند. در این مقاله با سرمایه گذاری پرخطر، اصول آن، نحوه کارکرد سرمایه گذاری خطرناک، تاریخچه، فرآیند Venture Capital، نحوه کسب درآمد این سرمایه گذاران، شرکتها و افرادی که به این نوع تامین مالی مشغول هستند، سرمایه گذاری خطرناک در حوزه کریپتو، تفاوت آن با عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه اولیه صرافی (IEO) و مزایا و معایب این سرمایه گذاری میپردازیم. با ما همراه باشید.
سرمایه گذاری خطرپذیر چیست و چگونه کار میکند؟
این نوع سرمایه گذاری یا تامین سرمایه، شامل سرمایه گذاران ثروتمند، بانکهای سرمایه گذاری و هر نوع موسسه مالی دیگر میشود. البته Venture Capital همیشه به صورت “مالی” ظاهر نمیشود و میتواند به اشکال تخصص فنی یا مدیریتی نیز ظاهر شود. این سرمایه معمولا به شرکتهای کوچک با پتانسیل رشد بالا یا شرکتهایی که به سرعت در حال رشد و گسترش هستند، تعلق میگیرد.
این تامین مالی معمولا برای شرکتهایی با سابقه کمتر از ۲ سال و یا کمپانیهایی که دسترسی به وام بانکی یا بازارهای سرمایه ندارند، انجام میشود. سرمایه گذاران ریسک پذیر معمولا تبدیل به سهامداران اصلی این شرکتها میشوند و در تصمیمات شرکت مشارکت میکنند.
سرمایه-گذاری-خطرپذیر
البته سرمایه گذاری پرخطر میتواند ریسک زیادی برای سرمایه گذاران داشته باشد؛ زیرا ممکن است شرکت سودآوری کافی نداشته باشد یا حتی با ضرر مواجه شود و در نهایت به صورت کلی با شکست مواجه شود.
در یک سرمایه گذاری خطرپذیر ، مالکیت شرکت به بخشهای کوچکتر (سهام) تقسیم شده و به تعدادی سرمایه گذار، به صورت مشارکت محدود (نوعی مشارکت است که از دو نفر یا بیشتر تشکیل شده است) که توسط شرکتهای Venture Capital ایجاد شدهاند، فروخته میشود. برخی مواقع این مشارکتها شامل یک استخر یا تعدادی شرکت مشابه هستند.
تفاوت مهم بین سرمایه گذاری پرخطر و دیگر سرمایه گذاریهای خصوصی در چیست؟
در این است که سرمایه گذاری خطرپذیر بر روی شرکتهای نوظهوری که به دنبال سرمایههای بزرگ هستند متمرکز است؛ در حالی که سرمایه گذاری خصوصی به دنبال شرکتهای بزرگتری که به دنبال تزریق سرمایه و یا سهام مالکیت هستند، تمرکز دارد.
موفقیت دور از انتظار این نوع تامین سرمایه، از استارتاپهای سیلیکون ولی (Silicon Valley) نشأت گرفته است. در سیلیکون ولی، کارآفرین به دنبال صنایع و تکنولوژیهای جدید بود و یک سرمایه گذار ریسک پذیر نیز تامین مالی پروژه این کارآفرین را انجام میداد و در ازای این سرمایه گذاری، درصدی از درآمد او را دریافت میکرد.
در گذشته، سرمایه گذاران خطرپذیری مثل آرتور راک (Arthur Rock)، تامی دیویس (Tommy Davis)، تام پرکینز (Tom Perkins)، یوجین کلینر (Eugene Kleiner) و دیگر سرمایه گذاران اولیه، نقش بسیار مهمی در ساختن صنعت کامپیوتر مدرن داشتند. امروزه سرمایه گذاری پرخطر اکثرا توسط بانکداران و کارآفرینانی که متخصص اقتصاد هستند، انجام میشود. صنعت Venture Capital آمریکا، در دنیا به عنوان یک موتور برای رشد اقتصادی این کشور شناخته میشود.
تاریخچه سرمایه گذاری جسورانه
سرمایه گذاری خطرپذیر زیرمجموعهای از سرمایه گذاری خصوصی (Private Equity یا PE) است. ریشههای PE به قرن نوزدهم بر میگردد؛ پس از جنگ جهانی دوم، سرمایه گذاری پرخطر توسعه یافت.
جورجس دوریوت (Georges Doriot) پروفسور کسب و کار دانشگاه هاروارد، به عنوان “پدر سرمایه گذاری خطرپذیر” شناخته میشود. او شرکتی به نام “تحقیق و توسعه آمریکایی (ARD)” را در سال ۱۹۴۶ بنا کرد و ۳.۵ میلیون دلار برای سرمایه گذاری در شرکتهایی که تکنولوژیهای تجاری را در طول جنگ جهانی دوم توسعه میدادند، جذب کرد.
اولین سرمایه گذاری شرکت ARD در شرکتی بود که میخواست از فناوری اشعه X برای درمان سرطان استفاده کند. زمانی که این شرکت این تکنولوژی را در سال ۱۹۵۵ به صورت عمومی به کار برد، ۲۰۰ هزار دلاری که دوریوت در آن سرمایه گذاری کرده بود، تبدیل به ۱.۸ میلیون دلار شد.
جورجس-دوریوت
شرکت Fairchild Semiconductor که توسط آزمایشگاه ویلیام شاکلی بنیانگذاری شده بود، به عنوان اولین شرکتی شناخته میشود که بر روی آن سرمایه گذاری خطرناک انجام شد؛ این سرمایه گذاری توسط شرمن فیرچایلد (Sherman Fairchild) صنعتگر مشهور انجام شد.
آرتور راک (Arthur Rock) از بانک Hayden, Stone & Co در نیویورک، کمک کرد که این سرمایه گذاری پرخطر انجام شود و سپس یکی از اولین شرکتهای VC را در سیلیکون ولی تاسیس کرد.
تامی دیویس و آرتور راک سرمایه چندین شرکت تاثیرگذار تکنولوژی از جمله اینتل و اپل را تامین کردند. در سال ۱۹۹۲، حدود ۴۸ درصد تمام دلارهای سرمایه گذاری شده، در ساحل غربی (شامل سیلیکون ولی) بود و تنها ۲۰ درصد از سرمایه گذاریها در ساحل شمالی انجام شده بود و تا امروز (سال ۲۰۲۱) نیز این درصدها تقریبا همین مقدار باقی مانده است.
انفجار سرمایهگذاری پرخطر و حباب اینترنت
ظهور اینترنت در اوایل دهه ۱۹۹۰، باعث رشد صنعت سرمایه گذاری پرخطر شد؛ زیرا سرمایه گذاران شاهد راه اندازی شرکتهایی با پتانسیل رشد بسیار بالا بودند.
شرکتهای Netscape و آمازون در سال ۱۹۹۴ و یاهو در سال ۱۹۹۵ تاسیس شدند و سرمایه هر ۳ شرکت توسط سرمایه گذاران ریسک پذیر تامین شد و این کمپانیها سودهای عظیمی برای سرمایه گذارانشان به ارمغان آوردند.
این سودها باعث ورود سرمایههای بیشتر به حوزه VC شد و تعداد شرکتهای سرمایه گذاری خطرناک، از ۴۰ شرکت در سال ۱۹۹۱، به بیش از ۴۰۰ کمپانی در سال ۲۰۰۰ رسید و مجموع سرمایه از ۱.۵ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۱، به بیش از ۹۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ رشد کرد.
پروسه سرمایه گذاری پر ریسک
قدم اول برای هر کسب و کار برای یافتن یک سرمایه گذار پرخطر، ثبت یک بیزینس پلن در یک شرکت VC و یا یک سرمایه گذار اولیه است. اگر نظر این شرکت یا سرمایه گذار به پروپوزال جلب شود، باید تحقیقات خود را انجام دهد که شامل مدل کسب و کار، محصولات، مدیریت و تاریخچه عملیاتی و موارد دیگر است.
از آنجایی که VCها سرمایههای بزرگی را برای شرکتهای کوچک تامین میکنند، این تحقیقات بخش بسیار مهمیاست. برخی از شرکتها یا افرادی که تجربه زیادی در سرمایه گذاری پرخطر دارند، معمولا یک تحلیلگر حرفه ای برای انجام این تحقیقات دارند و این سرمایه گذاران اغلب بر روی یک صنعت خاص تمرکز میکنند.
Venture Capital
زمانی که تحقیقات به اتمام رسید، شرکت یا فرد سرمایه گذار باید مقداری از سرمایه خود را در ازای سهام شرکت به صورت بیعانه پرداخت کند؛ البته ممکن است کل سرمایه گذاری به صورت یکجا انجام شود، اما معمولا به صورت دوره ای سرمایه تزریق میشود. VC میتواند نقش فعالی در مشاوره و نظارت بر پیشرفت شرکت داشته باشد.
ارزهای رمزنگاری شده
اگرچه رمز ارزها را میتوان شاخهای از فین تک دانست، اما گسترش این حوزه باعث شده تا به تنهایی به یک روند جدید تبدیل شود. شرکتهای سرمایهگذاری پرخطر متوجه شدهاند که این حوزه یک رویکرد تجاری نوین ارائه میدهد که شباهت آن چنانی به تجارت و مبادلات سنتی ندارد.
سرمایه گذاری خطرپذیر در فضای رمز ارزها
سرمایهگذاری خطرپذیر در فضای کریپتو، تفاوت خاصی با نوع سنتی آن ندارد؛ مساله تنها این است که استارتاپهایی که بودجه دریافت میکنند، در حوزه فناوری بلاک چین فعالیت میکنند و در بازار ارزهای رمزپایه فعالیت میکنند.
این صنعت تنها یک دهه قدمت دارد و کسب و کارهای مرتبط با رمزنگاری یا بلاکچین، در حال تجربه یک حوزه جدید و در حال توسعه هستند. به همین دلیل سرمایهگذاران خطرپذیر حتی با ریسک بیشتری نیز روبرو هستند؛ به ویژه این که احتمال شکست بالاست و پروژههای کلاهبرداری فراوانی در این حوزه وجود دارند.
سرمایه گذاری خطرپذیر در فضای رمز ارزها
انقلاب بلاک چین اغلب با دوران ابتدایی و ظهور اینترنت مقایسه میشود؛ دورهای که طی آن، تعداد بیشماری از شرکتهای اینترنتی قارچگونه سر برآوردند و وعدهها و شعارهای بسیاری دادند؛ در حالی که در بین تمامی آن شرکتها تعداد کمی تا امروز دوام آوردهاند و برخی نیز اکنون بر جهان حکمرانی میکنند.
همان شعارها نیز اکنون با رنگ و بوی جدید، در فضای کریپتوکارنسیها استفاده میشود. سرمایهگذاران ریسک پذیر میدانند که برخی از شرکتهای نوپا در بلاکچین، ممکن است در آینده حکمرانی جهان را از غولهای بزرگی همچون گوگل، مایکروسافت، آمازون و فیسبوک بگیرند؛ به همین دلیل سرمایهگذاری در مشاغل مرتبط با رمزنگاری جذاب شده است و برخی از شرکتهای VC به طور انحصاری در کسب و کارهای رمزنگاری و بلاک چین سرمایهگذاری کردهاند.
تفاوت سرمایه گذاری خطرپذیر با ICO و IEO چیست؟
در Venture Capital، سرمایهگذاران سازمانی و افراد ثروتمند سرمایه مورد نیاز را خودشان تأمین میکنند؛ در حالی که بودجه عرضه اولیه کوین (ICO) سرمایه گذاران خرد تأمین میشود.
برخی از تفاوتهای بین سرمایهگذاری خطرپذیر با ICO و IEO (عرضه اولیه صرافی) شامل موارد زیر هستند:
- استارت آپهای حوزه رمزارزها که به دنبال تامین مالی از طریق VC هستند، باید ثابت کنند که در حال کار روی یک پروژه هستند یا حداقل چشم اندازی روشن برای خود متصور هستند. تیم آنها باید به اندازه کافی با تجربه و با انگیزه باشد تا به اهداف مهمی دست یابد. همچنین، این کسب و کارها باید سهام قابل توجهی را به سرمایه گذاران ریسک پذیر بدهند. با این حال، بیشتر شرکتهای نوپای ICO / IEO برای جلب توجه سرمایه گذاران خرد فقط به یک وایت پیپر و نقشه راه مناسب نیاز دارند.
- استارتاپهای حوزه بلاک چین که توانستهاند از طریق Venture Capital جذب سرمایه کنند، قابل اعتمادتر هستند. از سوی دیگر افزایش تعداد کلاهبرداریها، تصویر موجود از فضای ICO را مخدوش کرده است. در نتیجه، بسیاری از استارت آپهای این حوزه به دنبال استفاده از IEO هستند؛ زیرا مفهوم ICO اغلب با کلاهبرداری همراه است.
- تأمین مالی VC از طریق موسسات سرمایه گذاری یا افراد صورت میپذیرد؛ در حالی که ICO و IEO شامل صدها و گاهی میلیونها سپرده کوچک از سرمایه گذاران خرد است.
شرکتهای مطرح فعال در سرمایه گذاری خطرپذیر رمزارزها
شرکتهای سرمایهگذاری پرخطر بسیاری در حوزه کریپتو فعال هستند. ما در اینجا به چند مورد از مهمترین و بزرگترین شرکتها اشاره میکنیم:
Digital Currency Group یا DCG: این شرکت فعالترین سرمایه گذار در صنعت رمز ارزهاست، که در بیش از ۱۰۰ شرکت در ۳۰ کشور جهان سرمایه گذاری کرده است. برخی از این شرکتها شامل صرافی کوین بیس، سرکل (Circle)، لجر، ریپل و شیپ شیفت هستند.
Galaxy Digital: این شرکت در ۴ حوزه فعالیت میکند: تریدینگ (آربیتراژ، معاملات کلان، بازارسازی و OTC)، مدیریت دارایی (مدیریت سرمایه خارجی و داراییهای اکوسیستم و سرمایه گذاری منفعل)، سرمایه گذاری عمده (سرمایه گذاری خصوصی، سرمایه گذاری خطرپذیر ، سرمایه گذاری عمومی، سرمایه گذاری ICO و رمز ارزهای دارای نقدینگی و بدون نقدینگی) و مشاوره (بازارهای سرمایه و خدمات مشاوره فنی استارتاپها و سازمانها). مدیرعامل و بنیانگذار این شرکت مایکل نوورگراتز (Michael Novogratz) است.
a16z crypto: این شرکت برنامههای سرمایه گذاری حداقل ۱۰ ساله دارد و ۵ سال است که در حوزه رمز ارزها سرمایه گذاری میکند. این کمپانی در انواع ارزهای دیجیتال مانند پروژههای جدید تا پروژههای کاملا توسعه یافته مانند بیت کوین و اتریوم سرمایه گذاری میکند.
Pantera Capital: این شرکت در سال ۲۰۱۳ تاسیس شده و اولین شرکت سرمایه گذاری بیت کوین در آمریکاست. پنترا یکی از بزرگترین شرکتها از نظر مقدار دارایی کریپتویی است.
ConsenSys Ventures: این شرکت در پروژههای شبکه اتریوم سرمایه گذاری میکند و به توسعه وب ۳ کمک میکند.
جمع بندی
سرمایه گذاری خطرناک در دنیای رمز ارزها بسیار مهم است. این سرمایه گذاران میتوانند شرکتهای بزرگ و یا افراد ثروتمند باشند. سرمایه گذاری پرخطر همانطور که از نامش پیداست، ریسک بسیار زیادی دارد؛ بنابراین این شرکتها یا افراد در ازای تامین سرمایه برای پروژههای تازه تاسیس یا استارتاپها، بخش زیادی از سهام آن شرکت را دریافت میکنند و همچنین در مدیریت پروژه مشارکت میکنند. بر روی هر پروژهای که VCها میخواهند در آن سرمایه گذاری کنند، ابتدا با دقت درباره آن تحقیق میکنند و معمولا به صورت دورهای سرمایه را به پروژه تزریق میکنند، تا ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش دهند.
معرفی صرافی کوینکس
برای ثبت نام در کوینکس و اضافه شدن به زیر مجموعه شرکت پارس بیت ماین از این لینک استفاده کنید