اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟

کسانی که معاملات سریع یا فوری انجام می‌دهند، گیرنده یا سفارش تیکر نامیده می‌شوند. در حقیقت تیکرها سفارش‌های ایجادشده توسط میکرها را نهایی می‌کنند.

کارمزد و نرخ بهره شبانه

برای یک معامله گر فارکس بسیار مهم است که قبل از باز کردن یک حساب معاملاتی، در خصوص کارگزار (broker) مربوطه و هزینه های معامله در بازار فارکس مطلع باشد. مدیریت یک حساب معاملاتی تنها به معنای برنامه ریزی در راستای انجام معاملات سودآور نبوده، بلکه باید موارد موثر بر بالانس حساب را نیز بشناسیم. از جمله این عوامل موثر کارمزد و نرخ بهره شبانه می باشند که قبل از بازگشایی حساب کاربری از طریق هر کارگزاری، نیاز است به خوبی با آنها آشنا شوید.

در هر جفت ارز، تفاوت میان نرخ (ask) و نرخ (bid) را اسپرد (Spread) گویند.

• Ask نرخی است که اگر جفت ارز را بخرید، با این قیمت به شما فروخته می شود.
• Bid نرخی است که اگر جفت ارز را بفروشید، با این قیمت از شما خریداری می شود.

برای مثال اگر در جفت ارز EUR/USD نرخ bid معادل ۱.۱۲۳۰۱ و نرخ ask معادل ۱.۱۲۳۱۴ باشد، میزان spread برابر تفاوت این دو قیمت و معادل ۱.۳ پیپ می باشد. به عبارت دیگر هر بار که وارد معامله فارکس شوید، به میزان ۱.۳ پیپ از شما کارمزد (spread) کسر خواهد گردید. بنابراین واضح است که استفاده از کارگزارانی (brokers) که از شما اسپرد (spread) کمتری کسر می کنند، به خصوص در معاملات کم حجم و کوتاه مدت، مناسب تر است.

میزان کارمزد (spread) معاملات شما بر اساس نوع کارگزاری که انتخاب کرده اید محاسبه و تعیین می گردد. اگر کارگزار حساب فارکس شما از نوع market-maker باشد. (کارگزاران market-maker به طور کلی در طرف مقابل شما هستند و برای آنها بهتر است شما در معاملات خود متحمل ضرر شوید) میزان اسپرد معاملات ثابت خواهد بود و مسلما” اولین مورد تبلیغاتی این کارگزاران همین مورد است.

البته داشتن میزان اسپرد ثابت یک مزیت است، به ویژه هنگامی که در بازار های پر تحرک مانند بازارهای ارز خارجی معامله می کنید. اما در کل، میزان اسپرد ثابت ارایه شده توسط کارگزاران market-maker از نمونه مشابه کارگزارانی که از تکنولوژی های Straight Through Processing (STP) و Electronic Communication Network (ECN) برای محاسبات خود استفاده می کنند بالاتر است. به طور معمول در این نمونه ها میزان اسپرد از حدود ۱ پیپ برای EUR / USD تا حدود ۴ تا ۵ پیپ برای جفت ارزهایی کمتر رایج در معاملات، مانند GBP/CHF افزایش می یابد.
اگر کارگزاری نرخ اسپرد ثابت ارائه نکند، معمولا” به این معنی است که به احتمال زیاد این کارگزار از انواعno-dealing-desk broker ، STP یا STP+ECN می باشد ( در بخش کارگزاران به همه انواع کارگزار خواهیم پرداخت).

در شرایطی که نوع کارگزار شما No-Dealing –Desk یا ECN یا STPو یا STP+ ECN باشد، کارگزار دسترسی مستقیم به بازار بین بانکی داشته و بدون هیچ واسطه ای تلاش خواهد کرد که سفارشات شما را با شرایط دیگر شرکت کنندگان بازار مانند بانکها، hedge fund ها و حتی دیگر کارگزاران همگام اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ سازد. از این رو با توجه به شرایط سرمایه گذاری ها و نقدینگی بازار، میزان اسپرد به شکل متغییر در خواهد آمد.

آیا ممکن است کارگزاری میزان اسپرد صفر ارائه دهد؟ پاسخ بله است.

چرا همه معامله گران از حساب کاربری اسپرد صفر استفاده نمی کنند؟ پاسخ این است که میزان اسپرد در این حسابها واقعا” صفر نیست، اما مقدارآن معمولا” بسیار ناچیز است و از سوی دیگر، کارگزاران، خدمات خود را هیچگاه به رایگان ارایه نمی دهند و بنابراین به ازای هر معامله ای که انجام می دهید مبلغی به عنوان کمیسیون (Commission) پرداخت خواهید کرد، متأسفانه، برخی از کارگزاران میزان کمیسیون خود را حتی بالاتر از اسپرد در نظر می اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ گیرند.

تعریف بهره شبانه (swap) نیز به همان اندازه اسپرد پیچیده می باشد، معمولا” کسی درباره هزینه های مرتبط با باز نگاه داشتن شبانه پوزیشن های معاملاتی صحبت نمی کند. به طور کلی بهره شبانه (swap) تفاوت بین نرخ بهره بانکی دو ارز موجود در یک ترکیب جفت ارز می باشد، وقتی که معامله خود را پس از اتمام بازار در ساعت ۲۴:۰۰ به وقت نرم افزار معاملاتی خود نبندید.

به طور مثال فرض کنید شما یک پوزیشن فروش Short روی جفت ارز یورو – دلار باز کرده باشید ( یورو فروخته اید و دلار خریده اید) و آن را قبل از ساعت ۲۴:۰۰ به وقتی که در نرم افزار معاملاتی آمده است نبسته باشید. در این شرایط اگر نرخ بهره بانکی سالانه یورو ۵ درصد و دلار آمریکا ۳ درصد باشد، شما می بایست بابت یک شب نگهداری دلار خریداری شده بهره اخذ کرده و بابت یک شب یورو ی فروخته شده نیز بهره پرداخت کنید و لذا کارگزار شما تفاوت این دو نرخ بهره را به نسبت حجم پوزیشن شما برای یک شب محاسبه کرده و چه مثبت و چه منفی، به حساب شما منظور می نماید.

نکته: جالب توجه این است که چنانچه نرخ بهره بانکی سالانه ارز پایه بیشتر از نرخ بهره بانکی سالانه ارز متقابل باشد و شما وارد پوزیشن خرید آن جفت ارز شده و برای چندین شب آن را باز نگاه دارید، SWAP دریافت خواهید کرد و در صورت باز کردن پوزیشن فروش در شرایط مشابه میبایست SWAP پرداخت نمائید.

Bid-Ask Spread – اسپرد خرید و فروش

اسپرد خرید و فروش (Bid-Ask Spread)، اختلاف پایین‌ترین قیمت سفارش فروش و بالاترین قیمت سفارش خرید است.

اساساً اسپرد خرید و فروش ممکن است به دو روش مختلف ایجاد شود: راه اول توسط یک کارگزار (یا واسطه تجاری) به عنوان راهی برای کسب درآمد از خدماتشان. راه دوم فقط با تفاوت بین سفارشات محدودی که معامله گران در بازار آزاد قرار می‌دهند.

در بازارهای سنتی، اسپرد خرید و فروش یک روش رایج برای کسب درآمد از فعالیت‌های تجاری است. به عنوان مثال بسیاری از کارگزاران و پلتفرم‌های معاملاتی خدمات بدون کارمزدی ارائه می‌دهند که تنها با استفاده از اسپرد خرید و فروش کسب درآمد می‌کنند. این امکان وجود دارد زیرا آن‌ها هستند که نقدینگی بازار را تامین می‌کنند؛ به این معنی که فروشندگان و خریداران باید قیمت تعیین شده توسط کارگزار را بپذیرند. در غیر این صورت آن‌ها نمی‌توانند در آن بازار شرکت کنند. به عبارت دیگر آن‌ها تفاوت قیمت فروش و خرید را تعیین می‌کنند و از آن سود می‌برند. یا به عبارتی در اصل با قیمت پایین‌تری از فروشندگان خریداری می‌کنند و با قیمت بالاتری به خریداران می‌فروشند.

بیشتر فعالیت‌های تجاری ارزهای دیجیتال در صرافی‌های ارز دیجیتال انجام می‌شود. جایی که سفارشات خرید و فروش مستقیماً توسط کاربران (معامله گران) در اوردر بوک قرار می‌گیرد. در این صورت، صرافی از اسپرد درآمد ندارد بلکه فقط از کارمزد معاملات سود می‌برد.

معمولاً بازارهای با حجم بالا به دلیل نقدینگی بالاتر (رقابت بیشتر بین خریداران و فروشندگان) دارای گستردگی کمتری هستند. از سوی دیگر بازارهایی که نقدینگی کافی ندارند و حجم معاملات پایینی دارند دارای اسپرد اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ خرید و فروش قابل توجه تری هستند.

چه چیزی در معاملات فارکس گسترش می یابد؟

Spread یکی از رایج ترین اصطلاحات در دنیای تجارت فارکس است. تعریف مفهوم بسیار ساده است. ما در یک جفت ارزی دو قیمت داریم. یکی از آنها قیمت پیشنهاد و دیگری Ask Price است. Spread تفاوت بین پیشنهاد (قیمت فروش) و Ask (قیمت خرید) است.

با توجه به دیدگاه تجاری ، کارگزاران باید در مقابل خدمات خود درآمد کسب کنند.

• دلالان با فروش ارز به معامله گران بیشتر از آنچه برای خرید آن پرداخت می کنند ، درآمد کسب می کنند.
• کارگزاران همچنین با خرید ارز از تاجران با هزینه کمتر از آنچه برای فروش آن پرداخت می کنند ، درآمد کسب می کنند.
• این اختلاف را گسترش می نامند.

معنی گسترش چیست؟

پراکندگی از نظر پیپ ها اندازه گیری می شود که یک واحد کوچک از حرکت قیمت یک جفت ارزی است. برابر است با 0.0001 (امتیاز چهارم اعشار بر قیمت قیمت). این در مورد اکثر جفت های اصلی صادق است در حالی که جفت های ین ژاپن دارای اعشار دوم هستند به عنوان پیپ (0.01).

وقتی گسترش گسترده باشد ، به این معنی است که تفاوت بین "پیشنهاد" و "درخواست" زیاد است. از این رو ، نوسانات بالا و نقدینگی کم خواهد بود. از طرف دیگر ، اسپرد پایین به معنای نوسان کم و نقدینگی زیاد است. بنابراین ، زمانی که تاجر a را معامله کند ، هزینه اسپرد اندک خواهد بود جفت ارز با گسترش محکم

بیشتر جفت ارز هیچ کمیسیون در تجارت ندارند. بنابراین گسترش تنها هزینه ای است که تاجران باید متحمل آن شوند. بیشتر کارگزاران فارکس کمیسیون نمی پردازند. از این رو ، آنها با افزایش دامنه درآمد کسب می کنند. اندازه گسترش به عوامل زیادی مانند نوسانات بازار ، نوع کارگزار ، جفت ارز و غیره بستگی دارد.

گسترش به چه بستگی دارد؟

نشانگر پخش معمولاً به صورت منحنی روی نمودار ارائه می شود که جهت تقسیم بین قیمت های "Ask" و "Bid" را نشان می دهد. این می تواند به معامله گران کمک کند تا در طی زمان گسترش یک جفت ارزی را تجسم کنند. مایعترین جفت ها دارای پراکندگی تنگ هستند در حالی که جفت های عجیب و غریب گسترده هستند.

به عبارت ساده ، این گسترش بستگی به نقدینگی بازار یک ابزار مالی معین دارد ، یعنی هرچه میزان گردش مالی یک جفت ارزی خاص بیشتر باشد ، این توزیع نیز کوچکتر است. به عنوان مثال ، جفت EUR / USD بیشترین جفت ارز است. بنابراین ، نرخ جفت EUR / USD کمترین میزان در بین سایر جفت ها است. سپس جفت های اصلی دیگری مانند USD / JPY ، GBP / USD ، AUD / USD ، NZD / USD ، USD / CAD و غیره وجود دارد. در مورد جفت های عجیب و غریب ، پخش چندین برابر بیشتر از جفت های اصلی است و این همه به دلیل نقدینگی نازک در جفت های عجیب و غریب.

هرگونه اختلال در کوتاه مدت در نقدینگی در گسترش منعکس می شود. این به موقعیتهایی مانند انتشار داده های کلان اقتصادی ، ساعات تعطیل شدن مبادلات عمده در جهان یا تعطیلات مهم بانکی مربوط می شود. نقدینگی ابزار اجازه می دهد تا تعیین کند که آیا توزیع نسبتاً بزرگ یا کوچک باشد.

- اخبار اقتصادی

نوسانات بازار ممکن است بر گسترش در فارکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، ممکن است جفت ارز در انتشار اخبار مهم اقتصادی حرکات قیمت وحشی را تجربه کند. بنابراین ، گسترش در آن زمان نیز تحت تأثیر قرار می گیرد.

اگر می خواهید از گسترش موقعیت گسترده جلوگیری کنید ، باید در تقویم اخبار فارکس توجه داشته باشید. این به شما کمک می کند تا آگاه باشید و در برابر شیوع این مشکلات بپردازید. مانند داده های حقوق و دستمزد غیر مزرعه ایالات متحده ، نوسانات زیادی در اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ بازار به همراه دارد. بنابراین ، تاجران می توانند در آن زمان بی طرف بمانند تا خطر را کاهش دهند. با این حال ، اخبار یا داده های غیر منتظره به سختی قابل کنترل هستند.

- حجم معاملات

ارزهای با حجم معاملات بالا معمولاً دارای ارز هستند اسپرد کم مانند جفت دلار. این جفت ها از نقدینگی بالایی اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ برخوردار هستند اما با وجود اخبار اقتصادی ، این جفت ها خطر گسترش دامنه ها را دارند.

- جلسات معاملاتی

احتمالاً انتشار در طول جلسات عمده بازار مانند جلسات سیدنی ، نیویورک و لندن کم است ، به خصوص هنگامی که جلسات لندن و نیویورک با هم تداخل دارند یا جلسه لندن به پایان می رسد. اسپردها همچنین اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ اختلاف قیمت یا (Spread) در معاملات چیست؟ تحت تأثیر تقاضای عمومی و عرضه ارز قرار دارند. تقاضای زیاد ارز منجر به گسترش باریک خواهد شد.

- اهمیت مدل کارگزار

گسترش نیز به الگوی تجاری یک کارگزار بستگی دارد.

• سازندگان بازار بیشتر توزیع های ثابت را ارائه می دهند.
• در مدل STP، می تواند یک اسپرد متغیر یا ثابت باشد.
• In مدل ECN، ما فقط گسترش بازار داریم.

همه این مدل های کارگزار جوانب مثبت و منفی خود را دارند.

انواع اسپرد در فارکس چیست؟

پخش می تواند ثابت یا متغیر باشد. مانند این ، شاخص ها بیشتر گسترش یافته اند. گسترش برای جفت های فارکس متغیر است. بنابراین ، هنگامی که قیمت پیشنهادی و درخواستی تغییر می کند ، گسترش نیز تغییر می کند.

1. اسپرد ثابت

توزیع توسط کارگزاران تعیین شده است و بدون توجه به شرایط بازار تغییر نمی کنند. خطر اختلال نقدینگی در سمت کارگزار است. با این حال ، دلالان در این نوع از توزیع گسترده ای برخوردار هستند.

بازار ساز یا کارگزاران خرید و فروش معاملات گسترده ای را ارائه می دهند. چنین کارگزاران موقعیت های بزرگی را از ارائه دهندگان نقدینگی خریداری می کنند و سپس آن موقعیت ها را در بخش های کوچک به تجار خرده فروشی ارائه می دهند. کارگزاران در واقع به عنوان یک همتای معاملات مشتری خود عمل می کنند. کارگزاران فارکس با کمک یک میز معاملات می توانند توزیع گسترده خود را برطرف کنند زیرا قادر به کنترل قیمتهایی هستند که برای مشتریان خود نمایش داده می شوند.

از آنجا که قیمت از یک منبع واحد به دست می آید ، بنابراین ، معامله گران ممکن است غالباً با مشکل درخواست ها مواجه شوند. برخی مواقع وجود دارد که قیمت های جفت ارز در میان نوسانات زیاد به سرعت تغییر می کنند. از آنجا که توزیع بدون تغییر باقی مانده است ، کارگزار قادر نخواهد بود گسترش متناسب با شرایط فعلی بازار را گسترش دهد. بنابراین ، اگر سعی دارید با قیمتی خاص بخرید یا بفروشید ، دلال اجازه نخواهد داد که سفارش را سفارش دهید ، واسطه ای از شما درخواست می کند که قیمت مورد نظر را بپذیرید.

پیام درخواست شده در صفحه معاملاتی شما نمایش داده می شود تا به شما اطلاع دهد که قیمت جابجا شده است و اگر قبول دارید قیمت جدید را بپذیرید یا خیر. بیشتر قیمتی است که از قیمت سفارش داده شده شما بدتر است.

هنگامی که قیمتها خیلی سریع حرکت می کنند ، ممکن است با مشکل لغزش روبرو شوید. ممکن است کارگزار نتواند اسپرد ثابت را حفظ کند و قیمت ورود شما ممکن است متفاوت از قیمت مورد نظر شما باشد.

2. Spread متغیر

در این نوع ، پخش از بازار به دست می آید و کارگزار خدمات خود را در بالای آن شارژ می کند. در این حالت ، دلال به دلیل اختلال در نقدینگی هیچ گونه خطری ندارد. معامله گران معمولاً از حرکات گسترده استفاده می کنند به جز تحرکات بی ثبات بازار.

کارگزاران میز غیر معاملاتی اسپرد متغیر را ارائه می دهد. این کارگزاران قیمت جفت ارزی خود را از بسیاری از ارائه دهندگان نقدینگی دریافت می کنند و کارگزاران پایان نامه بدون هیچ گونه دخالت میز معاملات ، قیمت ها را مستقیماً به معامله گران منتقل می کنند. این بدان معناست که آنها هیچ کنترلی بر اسپردها ندارند و بسته به نوسانات کلی بازار و عرضه و تقاضای ارزها ، اسپردها افزایش یا کاهش می یابند.

مقایسه اسپردهای ثابت و متغیر

برخی از مزایا و معایب گسترش ثابت و متغیر به شرح زیر است:

برخی از مزایا و اشکالات این دو نوع گسترش در زیر آورده شده است:

اسپرد ثابت

پخش متغیر

ممکن است دارای حرفهایی باشد

خطر درخواست ها وجود ندارد

هزینه تراکنش قابل پیش بینی است

هزینه معاملات همیشه قابل پیش بینی نیست

نیاز سرمایه اندک است

نیاز سرمایه نسبتاً بیشتر است.

مناسب برای مبتدیان

مناسب برای معامله گران پیشرفته

بازار فرار بر گسترش آن تاثیری ندارد

گسترش ممکن است در مواقع نوسانات زیاد گسترش یابد

چگونه معاملات در معاملات فارکس اندازه گیری می شوند؟

توزیع در نرخ قیمت آخرین تعداد زیادی از درخواست و قیمت پیشنهاد محاسبه می شود. آخرین عدد بزرگ در تصویر زیر 9 و 4 است:

شما باید مبلغ پیش پرداخت را بپردازید چه از طریق CFD یا حساب شرط بندی پخش کنید. این همان است که معامله گران هنگام تجارت سهام CFD ، کمیسیون را پرداخت می کنند. معامله گران هم برای ورود و هم برای خروج از تجارت متهم می شوند. گسترش شدیدتر برای معامله گران مطلوب است.

مثلا: قیمت پیشنهاد برای جفت GBP / JPY 138.792 است در حالی که قیمت سؤال 138.847 است. اگر 138.847 را از 138.792 تفریق کنید ، 0.055 دریافت می کنید.

به عنوان آخرین تعداد زیاد نرخ قیمت پایه گسترش است. از این رو ، پخش برابر است با 5.5 پیپ.

رابطه حاشیه با گسترش چیست؟

ممکن است خطر دریافت داشته باشید حاشیه اگر فارکس به طور چشمگیری گسترش می یابد و بدترین حالت این است که موقعیت ها به طور خودکار منحل می شوند ، تماس بگیرید. با این حال ، فقط درصورتی که مقدار حساب به زیر 100٪ نیاز به حاشیه برسد ، تماس حاشیه رخ می دهد. اگر حساب به زیر 50٪ برسد ، تمام موقعیت های شما به طور خودکار منحل می شوند.

خلاصه

گسترش فارکس تفاوت بین قیمت درخواست و قیمت پیشنهادی a است جفت فارکس. معمولاً با پیپ اندازه گیری می شود. برای معامله گران مهم است که بدانند چه عواملی در تغییر اسپرد تأثیرگذار است. ارزهای اصلی حجم معاملات بالایی دارند. از این رو اسپرد آنها کم است در حالی که جفتهای عجیب و غریب در میان نقدینگی کم گسترش گسترده دارند.

آشنایی با اسلیپیچ Slippage Explained و تفاوت قیمت پیشنهادی و مورد تقاضا Bid-Ask Spread

خلاصه

اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی یا اسپرد (Bid-ask spread) به تفاوت قیمت بین کمتری نرخ درخواست شده برای یک دارایی و بالاترین قیمت پیشنهاد شده برای آن گفته می‌شود. دارایی‌های نقد شونده‌ای مثل بیت‌کوین نسبت به دارایی‌های کمتر نقدشونده با حجم معاملات کم، اسپرد کمتری دارند.

اسلیپیج هم وقتی رخ می‌دهد که معامله با میانگین قیمتی کمتر از قیمت درخواستی اولیه اجرا می‌شود. معمولاً این اتفاق هنگام اجرای سفارش‌های بازار رخ می‌دهد. اگر نقدینگی کافی برای تکمیل سفارش وجود نداشته باشد یا بازار نوسان داشته باشد، ممکن است قیمت نهایی تغییر کند. برای مقابله با اسلیپیج دارایی‌های کمتر نقد شونده، می‌توانید سفارش خودتان را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنید.

مقدمه

هنگام خرید و فروش و معامله در اکسچنج‌ها، قیمت‌های بازار ارتباط مستقیمی با عرضه و تقاضا دارند. به غیر از قیمت، فاکتورهای دیگری هم بر این موضوع تأثیرگذار هستند از جمله حجم معاملات، نقدینگی بازار و نوع سفارش‌ها. بسته به شرایط بازار و نوع سفارشی که ثبت می‌کنید، ممکن است امکان معامله با قیمت دلخواهتان را نداشته باشید.

بین خریداران و فروشندگان دائماً یکسری مذاکره در جریان است که منجر به ایجاد یک اسپرد بین هر دو طرف می‌شود (اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی). بسته به حجم دارایی که قصد معامله آن را دارید و سطح نوسان آن، ممکن است با اسلیپیج هم روبرو شوید. بنابراین برای مقابله با هر گونه اتفاق غیرمنتظره‌ای، داشتن یکسری اطلاعات پایه درباره دفتر ثبت سفارش اکسچنج‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد.

اختلاف قیمت درخواست و پیشنهاد چیست؟

اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی یا همان اسپرد، به تفاوت بین بالاترین قیمت پیشنهادی و کمترین قیمت درخواستی در دفتر سفارشات گفته می‌شود. در بازارهای سنتی معمولاً این اختلاف توسط بازارگردان یا تأمین کننده نقدینگی کارگزاری ایجاد می‌شود. در بازار کریپتو این اختلاف ناشی از تفاوت بین سفارشات محدود خریداران و فروشندگان است.

اگر می‌خواهید در بازار خرید فوری انجام دهید، باید کمترین قیمت درخواستی یک فروشنده را قبول کنید. اگر می‌خواهید فروش فوری اجرا کنید باید بالاترین قیمت پیشنهادی یک خریدار را قبول کنید. اسپرد دارایی‌های نقد شونده تر (مثل فارکس) کمتر است یعنی فروشنده‌ها و خریداران می‌توانند سفارشات خودشان را بدون ایجاد تغییر چشمگیر در قیمت یک دارایی اجرا کنند. دلیل این موضوع حجم بالای سفارش‌ها در دفتر سفارشات است. بیشتر بودن اسپرید منجر به افزایش نوسان قیمت هنگام اجرای سفارشاتی با حجم بالا می‌شود.

بازارگردان‌ها و بحث اسپرد

برای بازارهای مالی، مفهوم نقد شوندگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اگر قصد اجرای معامله در بازاری با نقد شوندگی کم را داشته باشید، ممکن است نیاز باشد ساعت‌ها یا حتی روزها منتظر بمانید تا وقتی که یک معامله منطبق با سفارش خودتان پیدا کنید.

وجود نقدینگی مهم است اما لزوماً هر بازاری نقدینگی کافی را از سمت فروشنده‌های شخصی ندارد. مثلاً در بازارهای سنتی، کارگزاری‌ها و بازارگردان‌ها در ازای کسب سود آربیتراژ، نقدینگی تأمین می‌کنند.

بازارگردان‌ها با خرید و فروش تقریباً همزمان یک دارایی، از اختلاف بین قیمت پیشنهادی و درخواستی بهره می‌برند. این افراد با فروش به قیمت درخواستی بالاتر و با خرید به قیمت پیشنهادی پایین تر و انجام چندین باره این کار از این اختلاف قیمت بهره می‌برند. حتی یک اسپرد کم هم در صورتی که حجم و تعداد دفعات معامله زیاد باشد، می‌تواند به سود چشمگیری منتهی شود. دارایی‌هایی با حجم تقاضای بالا، اسپرد کمتری دارند چون درخواست‌ها و پیشنهادها در این بازار خیلی زود مشتری پیدا می‌کنند.

برای مثال، یک بازارگردان ممکن است همزمان پیشنهاد خرید BNB به قیمت 350 دلار به ازای هر کوین و فروش BNB به قیمت 351 دلار به ازای هر کوین را ثبت کند. هر شخصی که قصد اجرای فوری معامله را داشته باشد، باید با این پوزیشن‌ها موافقت کند. در حال حاضر، اسپرد سود خالص آربیتراژ برای بازارگردان‌هایی است که آنچه می‌فروشند را می‌خرند و آنچه می‌خرند را می‌فروشند.

نمودار عمق و اسپرد

در ادامه نگاهی به یکسری مثال واقعی در بازار ارزهای دیجیتال و رابطه بین حجم، نقدینگی و اسپرد خواهیم داشت. در اینترفیس اکسچنج بایننس می‌توانید به راحتی با رفتن به حالت نمایش نمودار Depth، اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی را مشاهده کنید. این دکمه در گوشه سمت راست بالای قسمت نمودار قرار دارد.

گزینه Depth، یک نمایش گرافیکی از دفتر سفارشات یک دارایی ارائه می‌کند. می‌توانید تعداد و قیمت‌های پیشنهادی را به رنگ سبز و تعداد و قیمت‌های درخواستی را به رنگ قرمز مشاهده کنید. به اختلاف بین این دو بخش، اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی (یا همان اسپرد) گفته می‌شود که می‌توان با کم کردن قیمت پیشنهادی از قیمت درخواستی به آن رسید.

همانطور که قبلاً اشاره شد، بین نقدینگی و اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی یک ارتباط وجود دارد. حجم معاملات یکی از شاخص‌هایی است که برای ارزیابی نقدینگی زیاد از آن استفاده می‌شود بنابراین انتظار می‌رود که دارایی‌هایی با حجم معاملات بالا، اسپرد کمتری داشته باشند. ارزهای دیجیتال، سهام و هر دارایی دیگری که حجم معاملات بالایی داشته باشد، همواره شاهد رقابت بین تریدرها برای استفاده از اختلاف قیمت پیشنهادی و درخواستی است.

درصد اختلاف بین قیمت پیشنهادی و درخواستی

برای مقایسه اسپرد ارزهای دیجیتال یا دارایی‌های مختلف، باید آن را بر حسب درصد محاسبه کنیم که محاسبات ساده‌ای دارد:

(قیمت درخواستی – قیمت پیشنهادی) تقسیم بر قیمت درخواستی × 100 = درصد اختلاف بین قیمت پیشنهادی و درخواستی

در ادامه BIFI را به عنوان یک نمونه در نظر می‌گیریم. در حال حاضر، قیمت پیشنهادی BIFI 907 دلار و قیمت درخواستی آن 901 دلار است. این اختلاف قیمت یک اسپرد 6 دلاری ایجاد می‌کند و 6 تقسیم بر 907 و ضربدر 100 ما را به درصد اسپرد حدود 0.66% می‌رساند.

حالا فرض کنید که بیت‌کوین اسپرد 3 دلاری داشته باشد. گرچه این اختلاف نصف اسپرد BIFI است اما وقتی این دو را از نظر درصدی مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که اسپرد درخواست و پیشنهاد بیت کوین تنها 0.0083 درصد است. همچنین حجم معاملات BIFI هم بسیار کمتر است در نتیجه نظریه ما مبنی بر اینکه دارایی‌هایی با حجم نقدینگی کمتر، اسپرد بیشتری دارند را تأیید می‌کند.

کمتر بودن اسپرد بیت‌کوین می‌تواند ما را به چند نتیجه برساند. دارایی که اسپرد کمتری دارد، احتمال نقدینگی بیشتری دارد. در این حالت اگر بخواهید سفارشات بازار بزرگی را اجرا کنید، معمولاً ریسک نیاز به پرداخت قیمت غیرمنتظره کمتر می‌شود.

اسلیپیج چیست؟

اسلیپیج یکی از رخدادهای متداول در بازارهایی با نوسان زیاد یا کم است. اسلیپیج وقتی رخ می‌دهد که یک معامله با قیمتی متفاوت با قیمت مورد انتظار یا مورد درخواست اجرا می‌شود.

مثلاً فرض کنید که یک سفارش بازار خرید با قیمت صد دلار ثبت می‌کنید اما بازار نقدینگی لازم برای اجرای سفارش با این قیمت را ندارد. در نتیجه، مجبور به قبول سفارشات بعدی (با قیمت بیشتر از صد دلار) می‌شوید تا وقتی که سفارش شما به طور کامل اجرا شود. این باعث می‌شود که میانگین قیمت سفارش شما بیشتر از صد دلار باشد و به همین اسلیپیج گفته می‌شود.

به عبارت دیگر، وقتی سفارش بازار ثبت می‌کنید، اکسچنج سفارش خرید یا فروش شما را به صورت خودکار با سفارشات دارای حد (limit order) در دفتر ثبت سفارشات اجرا می‌کند. این دفتر سفارش شما را با بهترین قیمت اجرا می‌کند اما اگر حجم درخواست‌ها با قیمت مورد نظر شما به اندازه کافی نباشد، این زنجیره ادامه پیدا می‌کند. این فرایند باعث می‌شود که سفارش شما با قیمتی غیرمنتظره اجرا شود.

در بازار کریپتو، اسلیپیج یکی از پدیده‌های پرتکرار در بازارگردان‌های خودکار و اکسچنج‌های غیرمتمرکز محسوب می‌شود. اسلیپیج می‌تواند برای آلت کوین‌هایی با نقدینگی کم یا پرنوسان تا بیشتر از 10 درصد قیمت مورد انتظار را شامل شود.

اسلیپیج مثبت

اسلیپیج لزوماً به این معنا نیست که سفارش شما با قیمتی بدتر از قیمت مورد انتظار اجرا می‌شود. اگر قیمت هنگام اجرای سفارش خرید کاهش یافته یا هنگام اجرای سفارش فروش افزایش پیدا کند، اسلیپیج مثبت رخ می‌دهد. گرچه اسلیپیج مثبت پدیده نادری است اما ممکن است در بازارهای پرنوسان رخ دهد.

تحمل اسلیپیج

بعضی از اکسچنج‌ها به کاربران امکان می‌دهند که یک سطح تحمل اسلیپیج را به صورت دستی تنظیم کنند تا هر گونه اسلیپیجی که ممکن است تجربه کنند کاهش پیدا کند. این گزینه در بازارگردان‌های خودکار مثل PancakeSwap در بایننس اسمارت چین و یونی سواپ اتریوم وجود دارد.

مبلغ اسلیپیجی که تنظیم می‌کنید، می‌تواند بر زمان اجرای سفارش شما تأثیر چشمگیری داشته باشد. اگر اسلیپیج را کم تنظیم کنید، ممکن است اجرای سفارش شما خیلی زمانبر شده یا اصلاً اجرا نشود. اگر خیلی زیاد تنظیم شده باشد، ممکن است یک ربات یا تریدر دیگر سفارش شما را مشاهده کرده و سریع از آن استفاده کند.

در این حالت، سوء استفاده از معامله شما وقتی رخ می‌دهد که تریدر قیمت گسی بیشتر از قیمتی که برای خرید دارایی پرداخت کرده بودید تنظیم می‌کند. سپس این فرد یک معامله دیگر برای فروش این دارایی به شما با بالاترین قیمتی که مایلید بر اساس تحمل اسلیپیج بپردازید، تنظیم می‌کند.

حداقل کردن اسلیپیج منفی

همیشه هم نمی‌توان از اسلیپیج دوری کرد اما گاهی اوقات استراتژی‌هایی هستند که برای به حداقل رساندن آن کمک می‌کنند.

1. به جای اجرای یک سفارش بزرگ، سعی کنید سفارش را به بلاک‌های کوچکتر تقسیم کنید. به دفتر ثبت سفارشات دقت داشته باشید تا سفارشی بالاتر از حجم در دسترس اجرا نکنید.
2. اگر از یک اکسچنج غیرمتمرکز استفاده می‌کنید، فراموش نکنید که کارمزد تراکنش‌ها را در نظر داشته باشید. بعضی از شبکه‌ها کارمزدهای سنگینی بر اساس ترافیک بلاک‌چین تنظیم می‌کنند که ممکن است سود شما را از بین ببرند.
3. اگر با دارایی‌هایی دارای حجم نقدینگی حجم معامله می‌کنید مثل استخرهای نقدینگی کوچک، فعالیت معاملاتی شما می‌تواند منجر به تغییر قابل توجه قیمت دارایی مورد نظر شود. یک تراکنش واحد ممکن است اسلیپیج کمی را تجربه کند اما ثبت تعداد زیادی تراکنش کوچک، بر قیمت بلاک بعدی تراکنش‌هایی که اجرا می‌کنید، تأثیرگذار است.
4. از سفارشات محدود استفاده کنید. این سفارشات به شما اطمینان می‌دهند که هنگام اجرای معامله، به همان قیمت مطلوب یا بهتر از آن دست پیدا می‌کنید. گرچه با این کار ممکن است سرعت اجرای سفارش شما کاهش پیدا کند اما مطمئن می‌شوید که هیچ اسلیپیج منفی را تجربه نمی‌کنید.

صحبت‌های پایانی

هنگام خرید و فروش ارزهای دیجیتال فراموش نکنید که اسلیپیج و اختلاف قیمت پیشنهاد و تقاضا می‌تواند بر قیمت نهایی معامله شما تأثیرگذار باشد. نمی‌توان همیشه از این مسئله اجتناب کرد اما بهتر است این فاکتورها را در تصمیم گیری‌هایتان در نظر داشته باشید. برای معاملات کوچک تر ممکن است این رقم‌ها کوچک باشند اما دقت داشته باشید که برای سفارشاتی با حجم بالاتر ممکن است میانگین قیمت به ازای هر واحد بیشتر از نرخ مورد انتظار شما باشد.

برای اشخاصی که با اقتصاد غیرمتمرکز کار می‌کنند، آشنایی با اسلیپیج و درک آن یکی از تاکتیک‌های معاملاتی مهم محسوب می‌شود. بدون داشتن دانش و اطلاعات پایه خطر از دست رفتن دارایی شما یا تجربه کردن اسلیپیج شدید وجود دارد.

همه چیز در مورد سفارش میکر و تیکر

اگر سری به صرافی‌های ارز دیجیتال زده باشید، احتمالاً اصطلاحات سفارش میکر و تیکر به گوش شما خورده است. روزبه‌روز حجم معاملات دنیای ارزهای دیجیتال افزایش پیدا می‌کند. افراد زیادی قصد خرید رمزارز دارند و عده زیادی هم به دنبال مشتری برای توکن‌های خود می‌گردند. Maker و Taker دو طرف یک معامله هستند. صرافی‌ها تلاش می‌کنند تا بستر را برای به توافق رسیدن این دو گروه فراهم کنند و معاملات بیشتری در بازار ارزهای دیجیتال انجام شود.

بازارساز و بازارگردان چیست؟

بازارها از ایجادکنندگان یا سازندگان معامله (Maker) و همچنین گیرندگان یا پذیرندگان معامله (Taker) تشکیل شده‌اند. سازندگان یا سفارش میکرها پیشنهاد انجام یک معامله را با ارقام مشخصی ایجاد می‌کنند. برای مثال سفارشی برای فروش ۱ واحد بیت کوین در قیمت ۱۵ هزار دلار ایجاد می‌شود. زمانی که بیت کوین به قیمت ذکرشده برسد، سفارش پردازش خواهد شد.

کسانی که معاملات سریع یا فوری انجام می‌دهند، گیرنده یا سفارش تیکر نامیده می‌شوند. در حقیقت تیکرها سفارش‌های ایجادشده توسط میکرها را نهایی می‌کنند.

صرافی‌ها نقشی کلیدی در دور هم جمع شدن تیکرها و میکرها دارند. اگر این پلتفرم‌های معاملاتی نباشند، معامله‌گران باید از طریق شبکه‌های اجتماعی به دنبال مشتری برای دارایی‌های خود بگردند!

نقدینگی چیست و چه ارتباطی با سفارش میکر و تیکر دارد؟

قبل از اینکه در مورد سفارش میکر و تیکر صحبت کنیم، باید مفهوم نقدشوندگی را به خوبی بشناسیم. زمانی که گفته می‌شود یک دارایی قدرت نقدشوندگی بالایی دارد، منظور آن است که سرمایه مورد نظر به راحتی قابل فروش و نقد شدن است. در طرف مقابل دارایی با قدرت نقدینگی کم به سختی فروخته خواهد شد.

یک شمش یا قطعه طلای آب‌شده قدرت نقدینگی بسیار بالایی دارد؛ زیرا می‌توان به راحتی آن را به پول نقد و ارز فیات تبدیل کرد. در طرف مقابل یک شیء عتیقه یا زمین کشاورزی قدرت نقدینگی بسیار کمتری دارد. فروختن این دارایی‌ها کار چندان راحتی نیست؛ حتی اگر ارزش بسیار زیادی داشته باشند. قدرت نقدینگی یک دارایی را میزان محبوبیت و مقبولیت و البته کاربردی بودن آن مشخص می‌کند.

در بازارهای مالی نیز مفهوم نقدینگی نقش پررنگی دارند. بازار نقدینگی به بستری گفته می‌شود که در آن امکان خرید و فروش دارایی‌ها با قیمتی منصفانه و در زمان اندک وجود دارد. در این بازارها تقاضای زیادی برای خرید دارایی وجود دارد و در طرف مقابل حجم عرضه نیز قابل توجه است.

در چنین بازارهایی خریداران و فروشندگان به راحتی یکدیگر را پیدا می‌کنند و رقابت شدیدی بر سر قیمت پیشنهادی به وجود نخواهد آمد؛ زیرا کمترین سفارش فروش یا قیمت درخواستی فاصله زیادی با بالاترین سفارش خرید یا قیمت پیشنهادی ندارد.

بدین ترتیب معاملات به سرعت انجام می‌شود و تفاوت بسیار اندکی میان قیمت خرید و قیمت فروش وجود دارد. در این بازارها تفاوت قیمت خرید و فروش را bid-ask spread می‌نامند.

در طرف مقابل، شاخص bid-ask spread در بازارهایی با قدرت نقدینگی کم گاهی بسیار زیاد است. در این بازارها تقاضای چندانی برای خرید یا فروش وجود ندارد. بنابراین زمانی که یک فرد سرمایه خود را برای فروش قرار می‌دهد، ممکن است تا مدت‌ها پیشنهاد منصفانه‌ای دریافت نکند. همچنین اگر کسی به دنبال خرید دارایی باشد، ممکن است در نهایت مجبور شود رقمی بیش از قیمت منصفانه بپردازد.

سفارش Maker و Taker در بازار ارزهای دیجیتال

سفارشات در صرافی‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• سفارش میکر (Maker)
• سفارش تیکر (Taker)

سفارش میکر

صرافی‌ها معمولاً ارزش یک دارایی در بازار را با استناد بر دفترچه سفارش‌ها (order book) مشخص می‌کنند. در دفترچه سفارش‌ها تمام پیشنهادات کاربران برای خرید و فروش دارایی ثبت می‌شود. برای مثال زمانی که سفارشی برای فروش ۸۰۰ بیت کوین با قیمت ۴ هزار دلار ثبت می‌شود، در دفترچه سفارش‌ها ثبت می‌گردد و صرافی منتظر می‌ماند تا قیمت BTC به رقم مورد نظر برسد. سپس سفارش به جریان می‌افتد و خریداران می‌توانند بیت کوین‌های عرضه‌شده را خریداری کنند.

سفارش میکر باید پیشنهاد فروش خود را قبل از تحقق اهداف در دفترچه سفارش‌ها ثبت کند. در مثال قبل سفارش باید قبل از رسیدن بیت کوین به قیمت ۴ هزار دلار ثبت شده باشد. می‌توان صرافی‌های ارز دیجیتال را به یک بازار مواد غذایی تشبیه کرد که قفسه‌هایش را در اختیار تولیدکنندگان صنایع غذایی قرار می‌دهد. شما با اجاره قفسه‌ها می‌توانید محصول (دارایی) خود را به کاربران عرضه کنید.

معمولاً شرکت‌های بزرگ و تریدرهای حرفه‌ای و ثروتمند (نهنگ‌ها) نقش بازارساز یا سفارش میکر را بر عهده می‌گیرند. البته معامله‌گران مبتدی نیز می‌توانند با ثبت سفارش‌هایی که فوراً نهایی نمی‌شوند، تبدیل به Maker شوند.

سفارش تیکر

اگر دوباره به مثال فروشگاه برگردیم، افرادی که موجودی‌ها را از قفسه‌ها برمی‌دارند، سفارش تیکر یا گیرنده نامیده می‌شوند؛ با این تفاوت که در صرافی‌ها به جای اینکه قوطی‌های کنسرو برداشته شود، سفارش‌های فروش رمزارزها دریافت خواهد شد.

زمانی که به عنوان یک سفارش میکر معامله‌ای را در دفترچه سفارش‌ها ثبت می‌کنید باعث افزایش نقدینگی صرافی خواهید شد. در این حالت تیکرها گزینه‌های بیشتری برای خرید دارایی خواهند داشت. در طرف مقابل زمانی که به عنوان یک سفارش تیکر معامله را نهایی می‌کنید، نقدینگی صرافی را کاهش می‌دهید. به این فعالیت‌ها Market Order گفته می‌شود. مارکت اوردر یا پیشنهادات بازار درخواست‌های ثبت‌شده توسط سفارش میکر و تیکر برای خرید و فروش دارایی در دفترچه سفارش‌ها است.

کارمزد سفارش میکر و تیکر

بسیاری از صرافی‌ها بخش قابل توجهی از درآمدهای خود را از طریق کارمزدهای معاملاتی تأمین می‌کنند. در حقیقت سفارش میکر و تیکر باید مقدار کمی از رقم معامله را به عنوان کارمزد به صرافی پرداخت کند. این مقدار در صرافی‌ها همیشه یکسان نیست و معمولاً با توجه به رقم معامله تعیین می‌شود. البته برخی صرافی‌ها نیز کارمزدهای ثابت و معینی برای پردازش سفارش‌ها تعیین کرده‌اند که ربطی به حجم معامله ندارد.

به طور کلی صرافی‌ها تلاش می‌کنند تخفیف‌های زیادی به سفارش میکرها ارائه دهند؛ زیرا این دسته از معامله‌گران قدرت نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهند و این موضوع سبب ارتقای جایگاه و رتبه صرافی خواهد شد.

سرمایه‌گذاران نیز ترجیح می‌دهند فعالیت‌های تجاری و معاملاتی خود را در صرافی‌هایی با نقدینگی بالا انجام دهند. در اغلب پلتفرم‌های معاملاتی سفارش تیکر باید کارمزد بیشتری نسبت به سفارش میکر بپردازد. Takerها باعث کاهش حجم نقدینگی صرافی می‌شوند و این موضوع در نهایت به امتیاز پلتفرم لطمه خواهد زد.

نمونه یک جدول کارمزدی را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید. صرافی‌ها جداولی برای تعیین کارمزدها طراحی می‌کنند. اگر قصد سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را دارید یا می‌خواهید وقت و انرژی خود را صرف ترید کنید، حتماً جداول کارمزد صرافی‌های مختلف را بررسی کنید.

خلاصه مطلب

سفارش میکر کاربری است که پیشنهادی برای انجام معامله در صرافی ثبت می‌کند. سفارش تیکر نیز فردی است که پیشنهادی را می‌پذیرد و معامله را نهایی می‌کند. Makerها نقدینگی را ایجاد می‌کنند و Takerها معاملات را به سرانجام می‌رسانند.

صرافی‌ها تلاش می‌کنند که سفارش میکر و تیکر بیشتری جذب کنند. البته بازارسازها یا میکرها سودآوری بیشتری برای صرافی‌ها دارند. به همین دلیل کارمزدهای تعیین‌شده برای Maker ها معمولاً کمتر است. هر چه صرافی بازارسازهای بیشتری جذب کند، حجم نقدینگی بالاتری خواهد داشت و در نتیجه امتیاز بهتری از کاربران دریافت خواهد کرد. با این حال تمام پلتفرم‌های معاملاتی برای نهایی شدن یک معامله به هر دو گروه نیاز خواهند داشت.